OMOH (de zwarte mannen van Loekasjenko)

Ze vroegen ons 
om mens te zijn
daar hadden we weinig zin in 
mens zijn geeft te veel 
beperkingen
teveel regels om je 
aan te houden
teveel overweging twijfel
normbesef
een hart

dat kost teveel

Liever zijn we 
onmens
dat is een rol die beter past
een spel waarin we zelf
de regels bepalen
elke dag
en elke nacht

Ze vroegen ons 
om mens te zijn
vrouwen staken bloemen
in ons pantser
smeekten ons met 
handen ogen
om ons uit de tent te lokken
zoals je marmer
uit de tent lokt

We zagen niets 

We bleven kijken
naar de horizon

een wap

dat